Man bood aan mij te helpen met mijn baby in het vliegtuig
De reis van Atlanta naar San Francisco begon met het typische pandemonium van vliegen met een 14 maanden oude baby.
Mijn kind was onrustig en zeurderig en ik kon de afkeurende blikken van andere passagiers voelen. Angst bouwde zich op in mijn buik terwijl ik alles deed om haar te kalmeren, maar niets hielp.
Ongeveer een uur onderweg bood een vriendelijk ogende man aan de overkant van het gangpad hulp aan. «Wil je dat ik je baby even vasthoud?
Ik heb een kind van ongeveer dezelfde leeftijd, dus ik begrijp hoe moeilijk het kan zijn. Laat me haar even meenemen; ik geloof dat ik haar kan kalmeren.»
Uitgeput en verlangend naar wat rust, aarzelde ik maar accepteerde zijn aanbod. Opeens hield ze op met huilen en begon te glimlachen.
Opgelucht draaide ik me om om mijn laptop te pakken, maar toen ik omkeek, zakte mijn hart in mijn schoenen. De man fluisterde tegen mijn baby, zijn blik werd onheilspellend.
Paniek overviel me. Ik dwong mezelf om kalm te blijven en zei: «Pardon, ik denk dat ik haar nu terug moet nemen.»
Hij glimlachte vriendelijk en gaf haar zonder weerstand terug. Ik omhelsde haar stevig, voelde haar hart tegen het mijne bonken.
